Dag 3: The Golden Circle

Vandaag weer vroeg wakker (i.v.m. tijdverschil) in het westen van IJsland. Het westen van achtergelaten om één van de meest populaire plekken van IJsland te bezoeken: The Golden Circle. We zijn de dag begonnen met een rit van een uur richting the Golden Circle. Hierbij ongeveer een uur met open mond naar buiten zitten kijken. Mama/Thomas/Daan naar de adembenemende natuur, Papa naar schapen op en langs de weg in de hoop die niet aan te rijden. 

Iets voor 10’en kwamen we aan bij de eerste stop van vandaag. Thingvellir National Park. Dit staat grotendeels bekend om de breuklijn tussen de Noord-Amerikaanse en de Euraziatische (tektonische) plaat die elkaar hier tegenkomen. Dit resulteert in een prachtig gebied, waarbij wel gezegd moet worden dat dit ons ietwat snel verveelde. Na de waterval en “kloof” te hebben gezien, besloten we de weg richting de parkeerplaats weer op te zoeken. Hierbij besloot een familie voor ons om buiten het pad te treden, ondanks dat dit duidelijk aangegeven werd dat dit niet mocht. Moraalridder Edwin besloot in te grijpen. Hierbij een korte samenvatting van hoe dit ging:

Mama: “Wat asociaal, dat meisje loopt gewoon over t gras”

Papa: *Pakt fototoestel* “I’m making a video hey! I’ll report it”

Man van die familie: “You go report it”

Papa: “I’ll report it, thank you for nature”

Wat hiermee bedoeld wordt, ben ik nog steeds niet uit. 

Na deze enorme ruzie, waar gelukkig geen externe mankracht aan pas hoefde te komen (Daan en ik stonden al met gebalde vuisten klaar), maar weer in de auto gestapt. Na eventjes rijden kwamen we bij de bekende geisers van IJsland. Geysir. Onderweg met schuin oog al op de buienradar gekeken, maar het leek voorlopig nog (steeds) droog te blijven. Ondanks dat druppelde het iets toen we op de parkeerplaats van Geysir aankwamen. We zijn gelukkig niet van suiker. Gelukkig is mama soms van de ietwat rigoreuze maatregelen. Meteen deed ze de poncho aan. Ik weet niet of het echt voor de regen was of voor Daan die meermaals benadrukte dat hij zich schaamde voor zijn moeder met poncho (“het regent helemaal niet”). Ongeveer om de 5 tot 7 minuten spuit de Geysir warm water omhoog die tot een hoogte van 20 meter kan komen. Die 5 tot 7 minuten klopten de eerste paar keer zeker, totdat we besloten om een leuke video te maken waarbij ik net zou doen of ik het water uit mijn handen kon toveren. Na mijn gevoel 45 minuten later spoot die geiser eindelijk weer. Jullie raden het al. Teveel kramp in mijn armen en geen goeie video. Klote geiser. 

Vanuit Geysir is het een klein stukje rijden naar Gullfoss. Hier konden de poncho’s al wel aan, want het regende behoorlijk. Toch besloot 3/4 van ons gezin om de “we zijn toch niet van suiker” spreuk in stand te houden en ging zonder poncho. Behoorlijk nat geworden maar wel een schitterende waterval gezien die ons behoorlijk deed denken aan de Niagara Falls. Een stuk kleiner, maar je kon hier dan ook een stuk dichterbij komen. Dat maakte het wel speciaal. 

Na wat warme dranken naar binnen te hebben gegooid in het visitor center, weer verder in de auto. 

De laatste stop van vandaag was bij een oud-vulkaan krater. Onze lijfspreuk werd hier wel meteen in de prullenbak gegooid, alle vier een poncho aangedaan en een rondje om de krater gelopen. Het was enorm de moeite waard want, zoals jullie kunnen zien op de foto’s, wat was dit een mooie plek!

Vervolgens richting hotel, in een stad dichtbij pizza gegeten en nu weer uitrusten voor een dag vol watervallen morgen!

Tot dan!

Thomas & de rest van de Prijsjes

(P)REISTIP: Mochten jullie ooit van plan zijn om naar Thingvellir Park te gaan, parkeer dan niet bij het Visitor Center. Rij een stukje door om bij P4 te parkeren. Dat scheelt een stuk lopen en een makkelijkere uitvalsbasis om een rondje te lopen door het park.